രാവിലെ ഉറക്കമുണര്‍ന്നെഴുന്നെറ്റയുടന്‍ പോരിനു വന്ന ഭാര്യയ്ക്കിട്ടൊന്നു പൊട്ടിച്ച് വീട്ടില്‍ നിന്നും ഇറങ്ങിയതാണ് നാണപ്പന്… കുറേ നേരം കുഞ്ഞപ്പേട്ടന്റെ ചായക്കടയിലിരുന്നു.. “ടാറ്റയുടെ ഡാമും” “രാഹുലിന്റെ മുംബൈ യാത്ര”യും “ശിവരാമന്റെ” വര്‍ഗ്ഗ വഞ്ചനയും കൊണ്ട് സജീവമായിരുന്നു അവിടം… മൂന്നോ നാലോ ചായയും ഒരു കെട്ട് ബാപ്പു ബീഡിയുടെ പുകയും അകത്താക്കിക്കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ അവിടം മടുത്തു… ഇവന്മാര് സ്വസ്ഥമായൊരിടത്തിരിക്കാന് സമ്മതിക്കില്ല… ശിവരാമനും, ഡാമും… കോപ്പും… നാണപ്പന് അവിടെ നിന്നും ഇറങ്ങിനടന്ന് ബസ് സ്റ്റോപ്പില്‍ പോയിരുന്നു. ആകപ്പാടെ ഒരു മന്തപ്പ്.. എങ്ങിനെയാണ് ഒന്നു വൈകുന്നേരമാക്കുക?? വീട്ടിലേക്ക് തിരിച്ചു ചെന്നാല്‍ ആ മൂധേവിയുടെ കരിക്കലം പോലുള്ള മോന്ത കാണേണ്ടി വരും..
അങ്ങിനെ ചിന്തിച്ചിരിക്കുമ്പോള്‍ ബസ് വന്നു… കാലുകള്‍ യാന്ത്രികമായി നാണപ്പനെയും വഹിച്ചു കൊണ്ട് ബസ്സില്‍ കയറി.
“ടിക്കറ്റ്… ടിക്കറ്റ്… ഏട്ത്തേക്കാ???”
“ഏടെയെങ്കിലും.. ”
“ബസ് സ്റ്റാന്റോ അതോ ബസാറോ???”
“ബസാറെങ്കില് ബസാറ്… ഇന്നാ പിടി അന്റെ പൈസ..”
നഗരത്തിലേക്കുള്ള ബസില്‍ കയറിയത് ഭാഗ്യം. നഗരത്തിന്റെ ഒരു കോണ്‍ ചുറ്റുമ്പോഴേക്കും നേരമിരുട്ടിക്കിട്ടും.. തന്റെ ഇഷ്ടം പോലെ നടക്കുകയും ചെയ്യാം.. തന്റെ നാട്ടിന്‍പുറത്താണെങ്കില് ഒരു വഴിക്ക് പോകുമ്പോള്‍ ആരെയൊക്കെ ബോധ്യപ്പെടുത്തണം??? രാവിലെയെഴുന്നെറ്റ് സോപ്പും തോര്‍ത്തുമായി തോട്ടിന്‍ കരയിലേക്കു പോകുമ്പോള്‍ പോലും, “ ഏട്ത്തേക്കാ?? കുളിക്കാനാ???” എന്ന ചോദ്യവുമായി എതിരിടുന്ന പത്തു പേരെയെങ്കിലും തൃപ്തിപ്പെടുത്താതെ രാവിലെ കുളി അസാധ്യം.. ഇനി പതിവില്ലാത്ത ഒരു വഴിയിലൂടെയാണ് യാത്രയെങ്കില്‍ പിന്നെ പറയുകയേ വേണ്ട, പോലീസുകാരെ വെല്ലുന്ന ചോദ്യം ചെയ്യല്‍ മികവുമായി നില്‍ക്കുന്നുണ്ടാവും വഴി നീളെ ബാരിക്കേഡും തീര്‍ത്തുകൊണ്ട്… ശല്യങ്ങള്‍…
*******
എത്ര സുന്ദരമാണീ നഗരം.. എല്ലാവരും സ്വതന്ത്രര്‍. എല്ലാ വഴികളും തുറന്നു കിടക്കുന്നു. ആര്‍ക്കും എപ്പോഴും എത്ര തവണയും നടക്കാം.. വഴിയില്‍ ചോദ്യശരങ്ങളുമായി ബാരിക്കേഡ് തീര്‍ക്കാന്‍ ആരുമില്ല..
ഒരു മണിക്കൂര്‍ പിന്നിട്ടു കാണും ആ നഗരഹൃദയത്തിലെത്തിയിട്ട്… കുറേ നടന്നു.. മുന്നില്‍ കാണുന്ന വഴികളിലൂടെയെല്ലാം… ഒരു ലക്ഷ്യ സ്ഥാനവുമില്ലാതെ, അതുകൊണ്ടു തന്നെ ഒട്ടും തിരക്കില്ല്ലാതെ…
തന്നെ തിക്കി/തള്ളിയൊതുക്കി ധൃതിയില് നടന്നു പോകുന്ന പരിഷ്കൃത വേഷധാരികളെ നോക്കി നാണപ്പന് അത്ഭുതപ്പെട്ടു… എല്ലാവര്‍ക്കും തിരക്കു തന്നെ. എല്ലാവരും തിരക്കിട്ട് ഓടിച്ചെല്ലുന്നത് ഒരിടത്തേക്കോ???
ആ ആള്‍ക്കൂട്ടത്തിലോരുവനായി, എന്നാല്‍ അവരില്‍നിന്നൊക്കെയകന്ന്, നാണപ്പന് നടന്നു, തന്റെതായ ലോകത്തിലൂടെ….
“അയ്യോ…കള്ളന്‍!! കള്ളന്‍!!”
ഈ നിലവിളി കേട്ടാണ് നാണപ്പന് വീണ്ടും ആ ആള്‍ക്കൂട്ടത്തിനു നടുവിലേക്ക് മടങ്ങിയെത്തിയത്.. നിലവിളി വീണ്ടും മുഴങ്ങിയപ്പോള്‍ നാണപ്പന് ചുറ്റും ഒന്ന് എത്തി നോക്കി. തന്റെ മുന്നിലായി കുറച്ചകലെ നിന്നാണ് ശബ്ദം.. ഒരു സ്ത്രീയാണ്. തന്റെ നേര്‍ക്ക് ഓടി വന്നുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഒരു യുവാവിനെ ചൂണ്ടിയാണ് അവര്‍ വിളിച്ചു കൂവുന്നത്.. അവന്റെ കയ്യില്‍ അവളുടെ വാനിറ്റി ബാഗ്…
അത്രയും ഉച്ചത്തിലുള്ള നിലവിളി കേട്ടിട്ടും ആ മനുഷ്യസാഗരം കേള്‍ക്കാത്ത നാട്യത്തില്‍ വഴിമാറിയൊഴുകിപ്പോവുകയാണ്… അപൂര്‍വ്വം ചിലരാകട്ടെ, ‘സഹായിക്കണമെന്നുണ്ട്, പക്ഷെ സമയമില്ലല്ലോ !!!’ എന്ന നാട്യത്തിലും..
“Woods are lovely, dark and deep..
But I have promises to keep.” …. എല്ലാവരും അവരവരുടെ കുതിരകളെയും തെളിച്ചു കൊണ്ട് സ്വന്തം മാളങ്ങളിലേക്ക്.. സ്വന്തം പൊങ്ങച്ച സഞ്ചി കക്ഷത്തില്‍ ഇറുക്കിപ്പിടിച്ചും കൊണ്ട്…
“കള്ളന്‍,, കള്ളന്‍,,” വിളി വീണ്ടും കാതിലെത്തി… ദൂരെ നിന്നും കാണാം, ഒരു ‘കൊച്ചമ്മ’ ലുക്ക് ഉള്ള ഒരു മധ്യ വയസ്ക്ക.. ടണ്‍ കണക്കിനുള്ള തന്റെ ശരീരവും വലിച്ച് ഓടുന്നതിനിടയിലും മുഖത്തെ മേക്കപ്പ് നനഞ്ഞു പരയ്ക്കാതിരിക്കാന്‍ നന്നേ പണിപ്പെടുകയാണവര്‍. തൂവാലയാല്‍ വിയര്‍പ്പു കണങ്ങള്‍ ഓരോന്നായി ഒപ്പിയെടുക്കുന്നു.
കള്ളന്‍, കള്ളന്‍ എന്നു വിളിച്ച് ആ സ്ത്രീ ചൂണ്ടിക്കാട്ടിയ ആ യുവാവ് തന്റെ സമീപത്തു കൂടെ ഓടിപ്പോയപ്പോള്‍ നിര്‍വ്വികാരനായി നാണപ്പന് നോക്കി നിന്നു.. കണ്ടാല്‍ പറയില്ല കള്ളനാണെന്ന്… ഒരു ടിപ് ടോപ് ജെന്റില്‍മാന്‍ !! അവനെ കയറിപ്പിടിക്കാന് കൈകള്‍ തരിച്ചു..
നാണപ്പന് കൈകളെ ശാസിച്ചു, ചെറുതായി ഒരു അടിയും വെച്ചു കെടുത്തു.. “ അടങ്ങിയിരുന്നോ !! നമ്മളീ നാട്ടുകാരേയല്ല.. മറ്റൊരാളുടെ സ്വാതന്ത്ര്യത്തില്‍ കൈ കടത്താന്‍ നമ്മളാര് ?? വരൂ നമുക്ക് നമ്മുടെ യാത്ര തുടരാം“
സ്വന്തം ചിന്താമണ്ഡലത്തിനകത്തു കയറി വാതിലും ജനലുമടച്ച് കുറ്റിയും കൊളുത്തുകളുമിടാന് വെമ്പവേ നാണപ്പന് കണ്ടു, ‘കള്ളന്‍, കള്ളന്‍’ എന്നു വിളിച്ചു കൂവിക്കൊണ്ട് ഓടി വന്നു കൊണ്ടിരുന്ന ആ സ്ത്രീ ക്ഷീണിച്ച് കുഴഞ്ഞു വീഴുന്നു… …പതുങ്ങിയ സ്വരത്തില് ഇപ്പോഴും കേള്‍ക്കാം അവരുടെ നിലവിളി.. വനരോദനം. പലരും ചുറ്റും കൂടി, ഒന്നെത്തി നോക്കി, ‘പാവം’ ‘കഷ്ടം’ എന്നിങ്ങനെ പിറുപിറുത്തു കൊണ്ട് തങ്ങള്‍ക്കു കിട്ടിയ റോള് അതിമനോഹരമായി അവതരിപ്പിച്ച ശേഷം അരങ്ങൊഴിഞ്ഞു..
നാണപ്പന്റെ കൈകള്‍ വീണ്ടും തരിച്ചു.. കാലുകള്‍ കുതിക്കാന്‍ വെമ്പി.. കൈകള്‍ നാണപ്പനെ അടിച്ചു, കാലുകള്‍ തൊഴിച്ചു… അവന്റെയുള്ളിലെ ധര്‍മ്മപാഠങ്ങള്‍ പുനര്‍ജജനിച്ചു. ഒരു സഹജീവി കഷ്ടപ്പെടുമ്പോള്‍, സഹായത്തിനായി കേണപേക്ഷിക്കുമ്പോള്‍ – അതും തീര്‍ത്തും അബലയായ ഒരു സ്ത്രീ – സഹായിക്കാതിരിക്കുന്നവന്‍ മനുഷ്യനാണോ???
നാണപ്പന് തിരിഞ്ഞു നോക്കി. കണ്‍ വെട്ടത്തു തന്നെയുണ്ടവന്‍, ആ പകല്‍ക്കള്ളന്‍… കുത്തിയൊഴുകുന്ന ജനസാഗരത്തിനിടയിലൂടെ തട്ടിത്തടഞ്ഞ് നീന്തുകയാണവന്‍..
നാണപ്പന്റെ ശരീരത്തിന് ഊര്‍ജ്ജം വെച്ചു. “കള്ളന്‍, കള്ളന്‍ “ നേര്‍ത്തലിഞ്ഞില്ലാതായിരുന്ന ആ സ്ത്രീ ശബ്ദം നാണപ്പന് സ്വയമാവാഹിച്ചു. കൈ കാലുകള്‍ ചിറകുകളായി.. നാണപ്പന് പറന്നുചെന്നാ കള്ളനെ ഇടം കാലിട്ടു വീഴ്ത്തി.
അവനെ കീഴടക്കി, ജേതാവിനെ പോലെ ആ സ്ത്രീയുടെ ബാഗും കൈയ്യിലെടുത്ത് മടങ്ങുമ്പോള് നാണപ്പന് കേട്ടു, പിന്നില്‍നിന്നും വീണ്ടും ആക്രോശം,
“കള്ളന്‍ !! കള്ളന്‍ !!”
ഇത്തവണ പുരുഷ ശബ്ദം.
വീണ്ടും കള്ളനോ??? കെട്ടടങ്ങിയിട്ടില്ലാത്ത പോരാട്ടവീര്യവുമായി നാണപ്പന് വീണ്ടും തിരിഞ്ഞു, നേരിടാനുറച്ചു തന്നെ…
പക്ഷെ……
നാണപ്പന്റെയുള്ളിലെ വീര്യമെല്ലാം ചോര്‍ന്നു പോയി.. ഇപ്പോള്‍ അവനാണു വിളിച്ചു കൂവുന്നത്. അവന്‍ ആ കള്ളന്‍. അവന്‍ തന്റെ നേര്‍ക്കു വിരല്‍ ചൂണ്ടി ആക്രോശിക്കുന്നു, “കള്ളന്‍ !! കള്ളന്‍ !!” തന്റെ നേരെ പാഞ്ഞടുക്കുകയാണ് അവന്‍.. അവനു പിന്നിലായി അനേകം ചൂണ്ടു വിരലുകള്‍ തനിക്കു നേരെ നീണ്ടു വരുന്നു..
………
………
ഒരു കടന്നല്‍ക്കൂട് ഇളകി വന്നു മൂടിയ പോലെ.. ഇരുട്ട്, സര്‍വ്വത്ര ഇരുട്ട്…
ഒടുവില്‍, വെളിച്ചം വന്നപ്പോള്‍ കണ്ടു. ചുറ്റും കൂടി നില്‍ക്കുന്ന ആ ആള്‍ക്കൂട്ടത്തിനിടയില്‍ അവളുമുണ്ട്… നാണപ്പന്റെ കൈയ്യില്‍ നിന്നും തെറിച്ചു നിലത്തു വീണു കിടന്നിരുന്ന ആ ബാഗ് അവന്‍, ആ കള്ളന്‍, വന്നെടുത്തു. തലയുയര്‍ത്തി അവന്‍ അവള്‍ക്കരികിലേക്ക് നടന്നെത്തി, ആ ബാഗ് അവളെ ഏല്പിച്ച്, “എന്തെങ്കിലും നഷ്ടപ്പെട്ടിട്ടുണ്ടോ” എന്ന് പരിശോധിക്കാന്‍ പറഞ്ഞു. അവള് ബാഗിന്റെ എല്ലാ അറകളും പരിശോധിച്ച് “ഒന്നും നഷ്ടപ്പെട്ടില്ലെന്ന” ഭാവം മുഖത്ത് പ്രതിഫലിപ്പിച്ച് ആശ്വാസം കൊണ്ടു…
അവള് മുന്നോട്ട് നടന്ന് ഒരു ചുമരില് ചാരിയിരിപ്പായിരുന്ന നാണപ്പന്റെ മുഖത്ത് കാര്‍ക്കിച്ചു തുപ്പി.
അവര്‍ പിരിഞ്ഞു..
അവള് : “വളരെ നന്ദിയുണ്ട് !!”
അവന്‍ : “ഓ.. നന്ദിയുടെയൊക്കെ ആവശ്യമുണ്ടോ?? ഇതൊക്കെ ഞങ്ങളുടെ കര്‍ത്തവ്യമല്ലേ !!”
നാണപ്പന്: “ നന്ദി… നഗരമേ നന്ദി…”
Wednesday, February 24, 2010
Sunday, January 24, 2010
കടുവയെ പിടിച്ച കിടുവ അഥവാ ഒരു പാതിരാ സൈക്കിള് അപകടത്തിന്റെ കഥ
പതിവു പോലെ സെക്കന്റ് ഷോ സിനിമയും കണ്ട് മടങ്ങും വഴി പള്ളിപ്പറമ്പില് നിന്നും ഒരു കുല തേങ്ങയും തന്റെ തൊഴില്‍ ദാതാവായ രാമന്‍ മേനന്റെ തോട്ടത്തില്‍ നിന്നും ഒരു നേന്ത്രക്കുലയും വെട്ടിയെടുത്ത്, നാളെ വൈകീട്ടത്തെ മോന്തിക്കള്ളിന്റെയും അന്തിപ്പടത്തിന്റെയും ചെലവിനുള്ള വകയുമൊപ്പിച്ച് സൈക്കിളില്‍ നീട്ടിച്ചവിട്ടി നീങ്ങുകയായിരുന്നു നാണപ്പന്….
സിനിമാകൊട്ടകയില്‍ നിന്നിറങ്ങുമ്പൊള്‍ കേള്‍പ്പിച്ച അടിപൊളി പാട്ടിന്റെ ഈരടികളും മൂളിക്കൊണ്ട്.. പാട്ടിന്റെ താളത്തിനൊപ്പിച്ച് ശരീരം ചലിപ്പിച്ചു കൊണ്ട്…
കറുത്ത വാവാണെന്നു തോന്നും, അത്രയ്ക്കിരുട്ടാണ് ചുറ്റും.. നാണപ്പന്റെ ചുണ്ടിലെരിയുന്ന ബാപ്പു ബീഡിയുടെ ‘ഇന്‍ഡിക്കേറ്റര്‍’ അല്ലാതെ വെളിച്ചത്തിന്റെ തരിമ്പ് എവിടെയും കാണാനില്ല… മൂടിപ്പുതച്ചുറങ്ങുകയാണ് ആകാശവും ഭൂമിയും…
സൈക്കിള് ഹാന്‍ഡിലിന്റെ ഇരു വശവും ഇരട്ടയായി ഏച്ചു കെട്ടിയിട്ട തേങ്ങകള്‍… ഇടതു കൈയ്യില്‍ മേനന്റെ പറമ്പില്‍ നിന്നും വെട്ടിയെടുത്ത മഞ്ഞ നിറം ബാധിച്ചു തുടങ്ങിയ ഒരുഗ്രന്‍ നേന്ത്രന്‍ കുല… ചുണ്ടില് എരിഞ്ഞടങ്ങാറായ ബാപ്പു ബീഡി… ഉള്ളില് അന്തിക്ക് മോന്തിക്കുടിച്ച ആനമയക്കിയുടെ ഇനിയും വിട്ടിട്ടില്ലാത്ത കെട്ട്… എല്ലാത്തിന്റെയും നിയന്ത്രണം വലതു കൈയ്യില്‍…
വയലിനു കുറുകെ വളഞ്ഞു പുളഞ്ഞു കിടക്കുകയാണ് വീട്ടിലേക്കുള്ള പഞ്ചായത്ത് റോഡ്. പരിചിതങ്ങളായ കുഴികളും കല്ലുകളും അതി വിദഗ്ധമായി ഒഴിവാക്കിക്കൊണ്ട് വെച്ചുപിടിക്കുകയായിരുന്നു നാണപ്പന്… വഴി ഒരു ഊഹം മാത്രം..
ഒരു വളവ് കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ മുന്നില്‍ ചിലരുടെ ശബ്ദം. അത് അവരാണ്, കോരപ്പനും ശങ്കരനും കണ്ണപ്പനും… തന്റെ അയല്‍ക്കാര്‍.. തന്റെ കൂടെ സെക്കന്റ് ഷോ കണ്ടിറങ്ങിയവര്‍… പടം വിട്ടിട്ട് നേരം അര-മുക്കാ മണിക്കൂറായി, ഇവന്മാര് ഇനിയും വീടടങ്ങിയിട്ടില്ലേ?? തന്റെ ഈ അവസ്ഥയില് അവന്മാരെ മൈന്‍ഡ് ചെയ്താല്‍ കുഴപ്പമാകും..
ഭാഗ്യം, അവരുടെ കൈയ്യിലും വെളിച്ചമില്ല !! തന്നെ മനസ്സിലാവില്ല, ഉറപ്പ്… ചിലമ്പിച്ച ശബ്ദത്തിലുള്ള ബെല്ലടിച്ച്, റോഡിന്റെ മധ്യഭാഗത്തു കൂടി സൈക്കിള് ആഞ്ഞു ചവിട്ടി… പെട്ടെന്ന്...
...പെട്ടെന്ന് മുന്നില്‍ ആരോ വന്നിടിച്ചു.
“ അയ്യോ !! അമ്മേ…..”
ആരോ താഴെ വയലിലെ ചെളിയിലേക്ക് വീഴുന്ന ശബ്ദം… കണ്ണപ്പനാണ്…
അര നിമിഷം തരിച്ചു നിന്ന നാണപ്പന്, തന്റെയും പാളിപ്പോയ തന്റെ സൈക്കിളിന്റെയും നിയന്ത്രണം വീണ്ടെടുത്ത് ആഞ്ഞു ചവിട്ടി മുന്നോട്ടു നീങ്ങി… പിറകില്‍ ഭരണിപ്പാട്ടിനെ വെല്ലുന്ന തെറിയഭിഷേകം… “നായ”യില്‍ തുടങ്ങുന്ന എല്ലാ നിക്രിഷ്ടജീവികളും തന്റെ തന്തമാരായി മാറുന്നു..
പക്ഷെ, നാണപ്പന് സമധാനപ്പെട്ടു, അവര്‍ക്ക് തന്നെ മനസ്സിലായിട്ടില്ല… അതുകൊണ്ട് ഒന്നും അറിയാത്ത മട്ടില് എത്രയും പെട്ടെന്ന് തടിയൂരാം.. അങ്ങിനെ ആശ്വസിച്ച്, കണ്ണപ്പന്റെ അവസ്ഥയോര്‍ത്ത് ചിരിയൂറി രസിച്ച് ഒരു മൂളിപ്പാട്ടും പാടി സൈക്കിള് ചവിട്ടി നീങ്ങുമ്പോഴായിരുന്നു അത്…
...കണ്ണഞ്ചിപ്പോയി. ബ്രൈറ്റ് ലൈറ്റ് ടോറ്ച്ചിന്റെ തൂവെള്ള വെളിച്ചം.. പാതിരാവില് സൂര്യനുദിച്ച അവസ്ഥ..
“ ങാ, നാണപ്പനോ.. നല്ല കോളുണ്ടല്ലോ?? മിനിഞ്ഞാന്നു നീ കൊടുത്തത് കഴിഞ്ഞെന്ന് ഓള് പറേന്നത് കേട്ടു. ഒരഞ്ചു തേങ്ങ വീട്ടിന്റെ മുറ്റത്തു വെച്ചേക്കി..”
– കുഞ്ഞിഷ്ണനാണ്.. സഹകരണ ബാങ്കിലെ വാച്ച് മേന്‍.. പള്ളിപ്പറമ്പിലെ തേങ്ങകളുടെ സ്ഥിരം ആവശ്യക്കാരന്‍..
“ ആ…” നാണപ്പന് മുന്നോട്ട് നീങ്ങി.
***********
പിറ്റേ ദിവസം നേരം പുലര്‍ന്നത് ആ ബ്രേക്കിംഗ് ന്യൂസുമായിട്ടായിരുന്നു.. നാട്ടിലെങ്ങും പാട്ടായി, നാണപ്പനാണ് സംഭവത്തിലെ കുറ്റവാളിയെന്ന്… എവിടെയും ചര്‍ച്ചാവിഷയം “പാതിരാ കുറ്റക്രിത്യം” തന്നെ…
കോരപ്പനും കൂട്ടുകാരും വീട്ടുമുറ്റത്തു വന്ന് തെറി വിളിച്ചപ്പോള് തല താഴ്ത്തി നില്‍ക്കാനേ നാണപ്പനു കഴിഞ്ഞുള്ളൂ...
ഉള്ളില് അമര്‍ഷം പുകഞ്ഞു, “ കുഞ്ഞിഷ്ണാ.. ഈ ചതി ന്നോട് വേണ്ടായിരുന്നു. നീ അനുഭവിക്കും, എട്ടോ ഒന്‍പതോ രൂപ കൊടുത്ത് മണ്ഡരി പിടിച്ച തേങ്ങ വാങ്ങി കറി കൂട്ടുമ്പോള് നീ ഓര്‍ക്കും, ന്നെ !! “
ഗ്രാമത്തിലെ ചായക്കടയും,കള്ളു ഷാപ്പും, ബാര്‍ബര്‍ ഷാപ്പും, കുടുംബശ്രീ കളും, എല്ലാം ടെലിവിഷന് ചാനലുകളിലെ ന്യൂസ് റൂമുകള്‍ പോലെ കോടതി മുറികളായി മാറി… പ്രതി ഭാഗവും വാദി ഭാഗവും പോരടിച്ചു… ചിലര്‍ ജഡ്ജിമാരായി… വിധി പുറപ്പെടുവിപ്പിച്ചു… വാദം, പ്രതിവാദം, വിധി……… ആകെ ജഗപൊഗ...
“ നാണപ്പന് ചെയ്തത് ശരിയാണെന്ന് പറഞ്ഞ കുഞ്ഞിക്കണ്ണേട്ടന്റെ അഭിപ്രായത്തെ അപ്പാടെ തള്ളിക്കളഞ്ഞ കേളുവേട്ടന്റെ തീരുമാനം നിങ്ങള് അംഗീകരിക്കുന്നുവോ?? നിങ്ങളുടെ ഉത്തരം “യെസ്” ആണെങ്കില് “നാണപ്പന് സ്പേയ്സ് വൈ” എന്നു ടൈപ്പ് ചെയ്ത്……….”
************
തുടര്‍ന്ന് ആ ഗ്രാമത്തിലുണ്ടായ എല്ലാ “പാതിരാ സൈക്കിള്“ കുറ്റക്രിത്യങ്ങളും നാണപ്പനു മേല്‍ നിഷ്ക്കരുണം അടിച്ചേല്പിക്കപ്പെട്ടു.. ഇന്നലെയും ഒരു സംഭവമുണ്ടായി..
വടക്കേതിലെ അമ്പുവേട്ടന്റെ മകളുടെ കല്യാണത്തിനുള്ള സദ്യ്‌വട്ടമൊരുക്കി രാത്രി തിരിച്ചു വരുമ്പോള്‍ പുള്ളോന്‍ രമേശനെ ഒരു സൈക്കിളുകാരന് ഇടിച്ചിട്ട് നിര്‍ത്താതെ ഓടിച്ചു പോയി.. രമേശന്‍ ആക്രോശിച്ച് പിന്നാലെ ഓടി. “ ഏത് നായിന്റെ മോനാടാ അത്??? നാണപ്പനാണോടാ???”
“ ആ… അതെ… നീ പോടാ… “ സൈക്കിളുകാരന് നിര്‍ത്താതെ പോയി.
**********
പക്ഷെ, ഈ സംഭവങ്ങളൊന്നും തന്നെ അശേഷം ബാധിക്കുന്നില്ല എന്ന ഭാവം വരുത്തിയാണ് നാണപ്പന് നാട്ടുകാരെ അഭിമുഖീകരിക്കുന്നത്… തോറ്റു കൊടുത്താല്‍ ഇവന്മാറ് തന്റെ തലയില് കയറും.. അതിനാല്‍, പീഡനക്കേസില്‍ ജാമ്യം ലഭിച്ച് കൈ ഉയര്‍ത്തി വിജയ ചിഹ്നം കാണിച്ചു കോടതിയില്‍ നിന്നും പുറത്തു വരുന്ന തന്റെ രാഷ്ട്രീയ ഗുരുവിനെ മാത്ര്കയാക്കി എല്ലാവരോടും പതിവില് കൂടുതല് ഇളിച്ചു കാട്ടി…
എങ്കിലും കുറെ നാളായി മനസ്സിനു നല്ല സുഖം തോന്നുന്നില്ല.. ഭയങ്കര അസ്വസ്ഥത... എവിടെയോ ഒരു പുകച്ചില്… ആള്‍ക്കാരുടെ നീരസവും പരിഹാസച്ചിരിയും…
ഇങ്ങിനെ പലവിധ ചിന്തകളാല് പെട്ടുഴറി ആ പാതി രാത്രിയില്‍ പാടത്തിനു കുറുകെയുള്ള ആ ചെമ്മണ്‍ പാതയിലൂടെ നാണപ്പന് നടന്നു നീങ്ങവെ, പെട്ടെന്ന് ... പിന്നിലെയിരുട്ടില് നിന്നും ഒരിടി.. തെറിച്ച് താഴെ ഉഴുതിട്ട ചെളിക്കണ്ടത്തിലേക്ക് വീഴുമ്പോള്‍, പിന്നില്‍ ഒരു സൈക്കിള് റോഡില്‍ വീഴുന്ന ശബ്ദം കേട്ടു…
വായിലും മൂക്കിലും കയറിയ ചെളിവെള്ളം ചീറ്റിക്കളഞ്ഞ്, കണ്ണ് തിരുമ്മി, നാണപ്പന് ആര്‍ത്തു,
“ ഏതു പട്ടിയാടാ അത് ??? “
റോഡില്‍ വീണ സൈക്കിള് നിവര്‍ത്തി വെച്ച് അതിന്മേല് കയറി ആഞ്ഞു ചവിട്ടി നീങ്ങവെ അപരന്‍ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു,
“ ഇതു ഞാനാ.. നാണപ്പന് …!”
നാണപ്പന്റെ കണ്ണിലിരുട്ടു കയറി.. അവന്‍ ചെളിയിലേക്ക് മറിഞ്ഞു.
സിനിമാകൊട്ടകയില്‍ നിന്നിറങ്ങുമ്പൊള്‍ കേള്‍പ്പിച്ച അടിപൊളി പാട്ടിന്റെ ഈരടികളും മൂളിക്കൊണ്ട്.. പാട്ടിന്റെ താളത്തിനൊപ്പിച്ച് ശരീരം ചലിപ്പിച്ചു കൊണ്ട്…
കറുത്ത വാവാണെന്നു തോന്നും, അത്രയ്ക്കിരുട്ടാണ് ചുറ്റും.. നാണപ്പന്റെ ചുണ്ടിലെരിയുന്ന ബാപ്പു ബീഡിയുടെ ‘ഇന്‍ഡിക്കേറ്റര്‍’ അല്ലാതെ വെളിച്ചത്തിന്റെ തരിമ്പ് എവിടെയും കാണാനില്ല… മൂടിപ്പുതച്ചുറങ്ങുകയാണ് ആകാശവും ഭൂമിയും…
സൈക്കിള് ഹാന്‍ഡിലിന്റെ ഇരു വശവും ഇരട്ടയായി ഏച്ചു കെട്ടിയിട്ട തേങ്ങകള്‍… ഇടതു കൈയ്യില്‍ മേനന്റെ പറമ്പില്‍ നിന്നും വെട്ടിയെടുത്ത മഞ്ഞ നിറം ബാധിച്ചു തുടങ്ങിയ ഒരുഗ്രന്‍ നേന്ത്രന്‍ കുല… ചുണ്ടില് എരിഞ്ഞടങ്ങാറായ ബാപ്പു ബീഡി… ഉള്ളില് അന്തിക്ക് മോന്തിക്കുടിച്ച ആനമയക്കിയുടെ ഇനിയും വിട്ടിട്ടില്ലാത്ത കെട്ട്… എല്ലാത്തിന്റെയും നിയന്ത്രണം വലതു കൈയ്യില്‍…
വയലിനു കുറുകെ വളഞ്ഞു പുളഞ്ഞു കിടക്കുകയാണ് വീട്ടിലേക്കുള്ള പഞ്ചായത്ത് റോഡ്. പരിചിതങ്ങളായ കുഴികളും കല്ലുകളും അതി വിദഗ്ധമായി ഒഴിവാക്കിക്കൊണ്ട് വെച്ചുപിടിക്കുകയായിരുന്നു നാണപ്പന്… വഴി ഒരു ഊഹം മാത്രം..
ഒരു വളവ് കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ മുന്നില്‍ ചിലരുടെ ശബ്ദം. അത് അവരാണ്, കോരപ്പനും ശങ്കരനും കണ്ണപ്പനും… തന്റെ അയല്‍ക്കാര്‍.. തന്റെ കൂടെ സെക്കന്റ് ഷോ കണ്ടിറങ്ങിയവര്‍… പടം വിട്ടിട്ട് നേരം അര-മുക്കാ മണിക്കൂറായി, ഇവന്മാര് ഇനിയും വീടടങ്ങിയിട്ടില്ലേ?? തന്റെ ഈ അവസ്ഥയില് അവന്മാരെ മൈന്‍ഡ് ചെയ്താല്‍ കുഴപ്പമാകും..
ഭാഗ്യം, അവരുടെ കൈയ്യിലും വെളിച്ചമില്ല !! തന്നെ മനസ്സിലാവില്ല, ഉറപ്പ്… ചിലമ്പിച്ച ശബ്ദത്തിലുള്ള ബെല്ലടിച്ച്, റോഡിന്റെ മധ്യഭാഗത്തു കൂടി സൈക്കിള് ആഞ്ഞു ചവിട്ടി… പെട്ടെന്ന്...
...പെട്ടെന്ന് മുന്നില്‍ ആരോ വന്നിടിച്ചു.
“ അയ്യോ !! അമ്മേ…..”
ആരോ താഴെ വയലിലെ ചെളിയിലേക്ക് വീഴുന്ന ശബ്ദം… കണ്ണപ്പനാണ്…
അര നിമിഷം തരിച്ചു നിന്ന നാണപ്പന്, തന്റെയും പാളിപ്പോയ തന്റെ സൈക്കിളിന്റെയും നിയന്ത്രണം വീണ്ടെടുത്ത് ആഞ്ഞു ചവിട്ടി മുന്നോട്ടു നീങ്ങി… പിറകില്‍ ഭരണിപ്പാട്ടിനെ വെല്ലുന്ന തെറിയഭിഷേകം… “നായ”യില്‍ തുടങ്ങുന്ന എല്ലാ നിക്രിഷ്ടജീവികളും തന്റെ തന്തമാരായി മാറുന്നു..
പക്ഷെ, നാണപ്പന് സമധാനപ്പെട്ടു, അവര്‍ക്ക് തന്നെ മനസ്സിലായിട്ടില്ല… അതുകൊണ്ട് ഒന്നും അറിയാത്ത മട്ടില് എത്രയും പെട്ടെന്ന് തടിയൂരാം.. അങ്ങിനെ ആശ്വസിച്ച്, കണ്ണപ്പന്റെ അവസ്ഥയോര്‍ത്ത് ചിരിയൂറി രസിച്ച് ഒരു മൂളിപ്പാട്ടും പാടി സൈക്കിള് ചവിട്ടി നീങ്ങുമ്പോഴായിരുന്നു അത്…
...കണ്ണഞ്ചിപ്പോയി. ബ്രൈറ്റ് ലൈറ്റ് ടോറ്ച്ചിന്റെ തൂവെള്ള വെളിച്ചം.. പാതിരാവില് സൂര്യനുദിച്ച അവസ്ഥ..
“ ങാ, നാണപ്പനോ.. നല്ല കോളുണ്ടല്ലോ?? മിനിഞ്ഞാന്നു നീ കൊടുത്തത് കഴിഞ്ഞെന്ന് ഓള് പറേന്നത് കേട്ടു. ഒരഞ്ചു തേങ്ങ വീട്ടിന്റെ മുറ്റത്തു വെച്ചേക്കി..”
– കുഞ്ഞിഷ്ണനാണ്.. സഹകരണ ബാങ്കിലെ വാച്ച് മേന്‍.. പള്ളിപ്പറമ്പിലെ തേങ്ങകളുടെ സ്ഥിരം ആവശ്യക്കാരന്‍..
“ ആ…” നാണപ്പന് മുന്നോട്ട് നീങ്ങി.
***********
പിറ്റേ ദിവസം നേരം പുലര്‍ന്നത് ആ ബ്രേക്കിംഗ് ന്യൂസുമായിട്ടായിരുന്നു.. നാട്ടിലെങ്ങും പാട്ടായി, നാണപ്പനാണ് സംഭവത്തിലെ കുറ്റവാളിയെന്ന്… എവിടെയും ചര്‍ച്ചാവിഷയം “പാതിരാ കുറ്റക്രിത്യം” തന്നെ…
കോരപ്പനും കൂട്ടുകാരും വീട്ടുമുറ്റത്തു വന്ന് തെറി വിളിച്ചപ്പോള് തല താഴ്ത്തി നില്‍ക്കാനേ നാണപ്പനു കഴിഞ്ഞുള്ളൂ...
ഉള്ളില് അമര്‍ഷം പുകഞ്ഞു, “ കുഞ്ഞിഷ്ണാ.. ഈ ചതി ന്നോട് വേണ്ടായിരുന്നു. നീ അനുഭവിക്കും, എട്ടോ ഒന്‍പതോ രൂപ കൊടുത്ത് മണ്ഡരി പിടിച്ച തേങ്ങ വാങ്ങി കറി കൂട്ടുമ്പോള് നീ ഓര്‍ക്കും, ന്നെ !! “
ഗ്രാമത്തിലെ ചായക്കടയും,കള്ളു ഷാപ്പും, ബാര്‍ബര്‍ ഷാപ്പും, കുടുംബശ്രീ കളും, എല്ലാം ടെലിവിഷന് ചാനലുകളിലെ ന്യൂസ് റൂമുകള്‍ പോലെ കോടതി മുറികളായി മാറി… പ്രതി ഭാഗവും വാദി ഭാഗവും പോരടിച്ചു… ചിലര്‍ ജഡ്ജിമാരായി… വിധി പുറപ്പെടുവിപ്പിച്ചു… വാദം, പ്രതിവാദം, വിധി……… ആകെ ജഗപൊഗ...
“ നാണപ്പന് ചെയ്തത് ശരിയാണെന്ന് പറഞ്ഞ കുഞ്ഞിക്കണ്ണേട്ടന്റെ അഭിപ്രായത്തെ അപ്പാടെ തള്ളിക്കളഞ്ഞ കേളുവേട്ടന്റെ തീരുമാനം നിങ്ങള് അംഗീകരിക്കുന്നുവോ?? നിങ്ങളുടെ ഉത്തരം “യെസ്” ആണെങ്കില് “നാണപ്പന് സ്പേയ്സ് വൈ” എന്നു ടൈപ്പ് ചെയ്ത്……….”
************
തുടര്‍ന്ന് ആ ഗ്രാമത്തിലുണ്ടായ എല്ലാ “പാതിരാ സൈക്കിള്“ കുറ്റക്രിത്യങ്ങളും നാണപ്പനു മേല്‍ നിഷ്ക്കരുണം അടിച്ചേല്പിക്കപ്പെട്ടു.. ഇന്നലെയും ഒരു സംഭവമുണ്ടായി..
വടക്കേതിലെ അമ്പുവേട്ടന്റെ മകളുടെ കല്യാണത്തിനുള്ള സദ്യ്‌വട്ടമൊരുക്കി രാത്രി തിരിച്ചു വരുമ്പോള്‍ പുള്ളോന്‍ രമേശനെ ഒരു സൈക്കിളുകാരന് ഇടിച്ചിട്ട് നിര്‍ത്താതെ ഓടിച്ചു പോയി.. രമേശന്‍ ആക്രോശിച്ച് പിന്നാലെ ഓടി. “ ഏത് നായിന്റെ മോനാടാ അത്??? നാണപ്പനാണോടാ???”
“ ആ… അതെ… നീ പോടാ… “ സൈക്കിളുകാരന് നിര്‍ത്താതെ പോയി.
**********
പക്ഷെ, ഈ സംഭവങ്ങളൊന്നും തന്നെ അശേഷം ബാധിക്കുന്നില്ല എന്ന ഭാവം വരുത്തിയാണ് നാണപ്പന് നാട്ടുകാരെ അഭിമുഖീകരിക്കുന്നത്… തോറ്റു കൊടുത്താല്‍ ഇവന്മാറ് തന്റെ തലയില് കയറും.. അതിനാല്‍, പീഡനക്കേസില്‍ ജാമ്യം ലഭിച്ച് കൈ ഉയര്‍ത്തി വിജയ ചിഹ്നം കാണിച്ചു കോടതിയില്‍ നിന്നും പുറത്തു വരുന്ന തന്റെ രാഷ്ട്രീയ ഗുരുവിനെ മാത്ര്കയാക്കി എല്ലാവരോടും പതിവില് കൂടുതല് ഇളിച്ചു കാട്ടി…
എങ്കിലും കുറെ നാളായി മനസ്സിനു നല്ല സുഖം തോന്നുന്നില്ല.. ഭയങ്കര അസ്വസ്ഥത... എവിടെയോ ഒരു പുകച്ചില്… ആള്‍ക്കാരുടെ നീരസവും പരിഹാസച്ചിരിയും…
ഇങ്ങിനെ പലവിധ ചിന്തകളാല് പെട്ടുഴറി ആ പാതി രാത്രിയില്‍ പാടത്തിനു കുറുകെയുള്ള ആ ചെമ്മണ്‍ പാതയിലൂടെ നാണപ്പന് നടന്നു നീങ്ങവെ, പെട്ടെന്ന് ... പിന്നിലെയിരുട്ടില് നിന്നും ഒരിടി.. തെറിച്ച് താഴെ ഉഴുതിട്ട ചെളിക്കണ്ടത്തിലേക്ക് വീഴുമ്പോള്‍, പിന്നില്‍ ഒരു സൈക്കിള് റോഡില്‍ വീഴുന്ന ശബ്ദം കേട്ടു…
വായിലും മൂക്കിലും കയറിയ ചെളിവെള്ളം ചീറ്റിക്കളഞ്ഞ്, കണ്ണ് തിരുമ്മി, നാണപ്പന് ആര്‍ത്തു,
“ ഏതു പട്ടിയാടാ അത് ??? “
റോഡില്‍ വീണ സൈക്കിള് നിവര്‍ത്തി വെച്ച് അതിന്മേല് കയറി ആഞ്ഞു ചവിട്ടി നീങ്ങവെ അപരന്‍ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു,
“ ഇതു ഞാനാ.. നാണപ്പന് …!”
നാണപ്പന്റെ കണ്ണിലിരുട്ടു കയറി.. അവന്‍ ചെളിയിലേക്ക് മറിഞ്ഞു.
Wednesday, December 23, 2009
നൂറ് ആയുസ്സ്
നാണപ്പന്റെ അടുത്ത സുഹ്രുത്തായ
കോരപ്പന് ഒരപകടത്തില് മരിച്ചു.
വിവരമറിഞ്ഞ നാണപ്പന് സുഹ്രുത്തിന്റെ
വീട്ടിലെത്തി.
സുഹ്രുത്തിന്റെ ഭാര്യയെ അനുശോചനം
അറിയിച്ച് പുറത്തിറങ്ങിയ നാണപ്പന്
അവിടെ കണ്ട കോരപ്പന്റെ ഒരു
ബന്ധുവിനൊട് ചോദിച്ചു:
“കോരപ്പന്റെ ബോഡി കൊണ്ടുവന്നോ ??”
പെട്ടെന്ന് ഒരു ആമ്പുലന്‍്സ് പാഞ്ഞുവന്നു നിന്നു.
അപ്പോള് നാണപ്പന് :
“ ഹോ! പറഞ്ഞു നാവെടുത്തില്ല.
കോരപ്പനു നൂറ് ആയുസ്സാണല്ലൊ ??”
കോരപ്പന് ഒരപകടത്തില് മരിച്ചു.
വിവരമറിഞ്ഞ നാണപ്പന് സുഹ്രുത്തിന്റെ
വീട്ടിലെത്തി.
സുഹ്രുത്തിന്റെ ഭാര്യയെ അനുശോചനം
അറിയിച്ച് പുറത്തിറങ്ങിയ നാണപ്പന്
അവിടെ കണ്ട കോരപ്പന്റെ ഒരു
ബന്ധുവിനൊട് ചോദിച്ചു:
“കോരപ്പന്റെ ബോഡി കൊണ്ടുവന്നോ ??”
പെട്ടെന്ന് ഒരു ആമ്പുലന്‍്സ് പാഞ്ഞുവന്നു നിന്നു.
അപ്പോള് നാണപ്പന് :
“ ഹോ! പറഞ്ഞു നാവെടുത്തില്ല.
കോരപ്പനു നൂറ് ആയുസ്സാണല്ലൊ ??”
Sunday, December 20, 2009
മാര്‍ക്ക്
മകന്റെ സ്കൂളില്‍ പി. ടി. എ മീറ്റിങ്ങില്‍
പങ്കെടുക്കാന്‍ എത്തിയ നാണപ്പനെ
പ്രിന്‍സിപ്പല് കമലാക്ഷി ടീച്ചര്‍ വിളിപ്പിച്ചു.
ടീച്ചര്‍:
“കുട്ടി തീരെ പഠിക്കുന്നില്ല.“
നാണപ്പന് :
“അടിയുടെ കുറവാ..”
ടീച്ചര്‍ :
“എല്ലാ വിഷയങ്ങള്‍ക്കും മാര്‍ക്ക് കുറവാണ്.
ഇംഗ്ലീഷ് 4 മാര്‍ക്ക്, കണക്ക് 3 മാര്‍ക്ക്,
ഹിന്ദി 1 മാര്‍ക്ക്,…………………………….
……………………………………… ടോട്ടല്‍ 34 മാറ്ക്ക്..”
നാണപ്പന്:
“ആഹാ !! ടോട്ടലിനു നല്ല മാര്‍ക്കുണ്ടല്ലോ….
ട്യൂഷനു പോലും പോകാത്ത വിഷയമാ അത്..”
തേങ്ങാ മോഷണം
പള്ളിപ്പറമ്പില് നിന്നും സ്ഥിരമായി
നാണപ്പന് തേങ്ങാ മോഷ്ടിക്കുന്നതറിഞ്ഞ
വികാരിയച്ചന് നാണപ്പനോട്:
“എടാ നാണപ്പാ, പള്ളിപ്പറമ്പില് നിന്നും
തേങ്ങാ മൊഷ്ടിക്കുന്നത് നല്ലതാണോടാ ?????”
നാണപ്പന് : “നല്ലതാണോ എന്നറിയില്ലച്ചോ,
തേങ്ങ ഞാന് പൊതിച്ചു നോക്കാറില്ലച്ചോ
നാണപ്പന് തേങ്ങാ മോഷ്ടിക്കുന്നതറിഞ്ഞ
വികാരിയച്ചന് നാണപ്പനോട്:
“എടാ നാണപ്പാ, പള്ളിപ്പറമ്പില് നിന്നും
തേങ്ങാ മൊഷ്ടിക്കുന്നത് നല്ലതാണോടാ ?????”
നാണപ്പന് : “നല്ലതാണോ എന്നറിയില്ലച്ചോ,
തേങ്ങ ഞാന് പൊതിച്ചു നോക്കാറില്ലച്ചോ
Saturday, December 19, 2009
Subscribe to:
Posts (Atom)
